föstudagur, október 28, 2005

Óður til hinna týndu hluta.

Það er alltaf einhver hlutur týndur. Núna er það veskið. Auk þess gleymdi ég húfu í Verslunarskólanum á MR-ví deginum (reyndar er það svolítið langt síðan).

Ég er viss um að þetta var hér allt í gær!

5 ummæli:

Nafnlaus sagði...

Hvar er húfan mín
hvar er hettan mín
hvar er falska gamla fjögurra gata flautan mín.
Hvar er úrið mitt, hvar er þett´og hitt.
Ég er viss um að það var hér allt í gær.
Ræningjarnir í Kardimommubænum.

Unknown sagði...

Mikið rétt. Þessi tilvitnun er auðvitað úr Kardimommubænum.

Kristján Hrannar sagði...

Hér í Kardimommu okkar líf er yndislegt
líða allir dagar hér í kyrrð og ró og spekt.
Bakarinn hnoðar kökur og skóarinn smíðar skó,
ja skyldu ekki allir hafa nóg!

Arngrímur Vídalín sagði...

Hvar er hempan mín var það víst. Menn eru ekki mjög gjarnir á að týna hettum nema týna allri peysunni með, eða úlpunni, hvort heldur það er úlpa eða peysa sem hettan er föst á.

Unknown sagði...

Mér hefur nú tekist að týna hettu. En veskið er þó fundið. Það var í skólatöskunni minni allan tímann.